Het was allemaal begonnen met een leuke spelletjessite.
Op Superspellen.nl had ze zoals gebruikelijk op Keesworstdansen geklikt, haar favoriete spelletje, waarbij ze Keesworsten in slijmerige gaten moest wriemelen. Uren was ze er obsessief mee bezig. Haar echtgenoot had inmiddels een gruwelijke schijthekel aan de geluiden van het spelletje gekregen.
‘Doe verdomme eens een koptelefoon op, klerewijf! Nog één keer zo lang in de nacht doorspelen en ik schijt in je computer’
Gerda bleef geconcentreerd staren naar de Keesworsten.
‘Wat zeg je?’
Ruud duwde zijn gezicht in de kussens en huilde geluidloos. Hun relatie was volledig vernietigd door de lange uren dat ze dat domme spel speelde.
Het was al middernacht en Gerda drukte per ongeluk haar tabblad weg. Dat was het moment waarop Geertjan had zitten wachten.
Ze opende een nieuw tabblad, maar typte het verkeerde adres in. Op dat moment schoot Geertjan in haar computer.
Bliep, en haar bankaccount zat op slot.
Bloep, alle euro’s stroomden Gerda’s rekening uit, werden in Bitcoins omgezet en direct geïncasseerd door Geertjan. Gerda had het nog niet door; Geertjan zat al juichend achter zijn computer. Maar Geertjan won niet zomaar van zijn slachtoffers. Nee, hij was een trots persoon.
Gerda’s webcam ging aan, Geertjan kon haar nu zien. Hij begon tegen haar te praten.
‘Gerda, laat je tieten eens zien’ begon hij plagerig.
Gerda schrok.
‘Niet weer he? Ik heb dat leven al jaren achter me gelaten, Jeffrey! Laat me met rust!’
‘Ik ben Jeffrey niet, en ik wil je tieten zien.’
Gerda was nu nog iets bezorgder.
‘Wie zegt dat? Ben je een geest? Mama, ben jij het weer, met je stomme grapjes? Verdomme mama, laat me niet zo schrikken, je bent al zeven jaar dood en ik ben daar al zeven jaar blij om, takkewijf’
Nu begon Geertjan gefrustreerd te raken.
‘Gerda, laat nu je tieten zien of ik deel alle porno die op je computer staat met al je kennissen.’
‘Maar er staat helemaal geen porno op mijn computer!’
‘Nu wel’ zei de stem.
Haar computer begon allemaal vensters te openen, de ene na de andere gore pornofilm werd geopend. Dierenseks, rare Hongaarse wurgseks, Gerda moest bijna kokhalzen. Ze schrok hoe toen haar Facebook pagina werd geopend en bestanden werden geüpload.
‘Stop! Wat doe je, rare geest!’
Geertjan was het nu wel beu dat hij telkens werd aangezien voor iemand anders: Jeffrey, haar moeder, een geest.
‘Ik ben geen geest, ik ben degene die in controle is! Ik ben de baas! Ik heers over jouw computer, en over jou!’
Hij stuurde nijdig een foto van zichzelf, die Gerda groot op haar scherm zag.
‘Gadverdamme, wie is die vieze vent op mijn scherm? Hoe krijg ik die foto weg? Wat een lelijk ventje, met dat vlassige baardje en die puisten, en die nerderige bril. Haal hem weg!’
Geertjan werd nog kwader. Hij besloot om haar hele huis te hacken.
Gerda was ondertussen weggelopen van de computer. ‘Ruud? Volgens mij spookt ons huis. De computer doet allemaal rare dingen.’
‘Het is middernacht, Gerda! Ik probeer verdomme al vier uur te slapen!’
‘Ruud, er is echt een spook in huis. Onze lampen knipperen.’
Geertjan had de controle over de smart-verlichting gekregen en liet ze inderdaad allemaal flitsen. Ruud was nog sterker geërgerd.
‘Spoken bestaan niet, dom wicht, ga nou eindelijk naar bed!’
Gerda besloot haar tanden te gaan poetsen, maar niet voordat ze een koud glas karnemelk met paprikapoeder had gedronken. Dat dronk zij namelijk altijd na een lange pot Keesworstdansen, een lekker groot glas ijskoude karnemelk, met wat paprikapoeder. Dat laatste had ze geleerd van een ‘Master Cocktail Shaker’ in een DVD cursus, genaamd Lekker Shaken met Tropical Benny. Tropical Benny kwam uit Sluis-Warmerveen en was een mollig klein ventje met manborsten, een brilletje en stekeltjeshaar. Hij sprak met een nogal dik accent terwijl hij zijn cocktails shakete in het treurige, amateuristisch tot studio omgebouwde keukentje van de video’s.
‘Je moh t Opspies’n ja, riktig opspiesn me wa kruudn ofzoe, paprikapoedr ofzo’
Paprikapoeder, dacht Gerda toen. Dat ga ik ook eens proberen! Toevallig dronk ze op dat moment net haar ijskoude glas karnemelk, al was het op dat moment middag, en dan dronk ze óók karnemelk.
Gerda zette het glas karnemelk met paprikapoeder aan haar lippen… en vond het niet te zuipen. Toch dronk ze door, ze kokhalsde, zo goor vond ze het. Maar ja, Tropical Benny zei dat ze het moest doen en hij zou het als Master Cocktail Shaker toch wel echt beter weten.
Sindsdien forceerde ze altijd dat grote glas heerlijke karnemelk naar binnen met die godsgruwelijke paprikapoeder, maar deze avond wilde haar Smart Fridge niet meewerken.
Ze opende de deur, maar het licht knipperde en het kleine schermpje van de ijskast – want zo modern was dat ding – vertoonde dierenporno.
‘Gadverdamme. Hé Ruud, de ijskast laat dierenporno zien!’
Ruud trok wat haren uit zijn hoofd en schreeuwde vervolgens zo hard naar Gerda dat zijn stembanden bijna scheurden.
‘DE – IJSKAST – LAAT – GEEN – PORNO – ZIEN!!’
Hierna stortte hij in tranen uit, rolde van ellende door zijn bed en besloot de volgende dag te vluchten, het maakte niet uit waarheen.
Gerda sloot de ijskast, waarvan het kleine speakertje death metal muziek aan het spelen was, en ging naar de woonkamer. Zonder karnemelk. Ook in de woonkamer knipperden alle lampen.
‘Geest, ik ben het zat, met die geintjes van je.’
Geertjan zat haar boos te bekijken via zijn computer. Hoe kon dat wicht zo dom zijn? Had ze echt niet door dat een hacker dit allemaal deed? Hij besloot de TV van Gerda aan te zetten zodat ze hem kon zien, dan wist ze in ieder geval dat ze ‘gepowned’ was door een mens, door Geertjan, de Machtige Hacker.
De TV ging aan. Gerda proestte van het lachen.
‘Gadverdamme, die vieze jongen is nu op de TV!’ schreeuwde Gerda.
Ruud kermde zachtjes, hij had geen energie meer om één woord tegen haar te zeggen.
‘Luister goed naar me, kreng’ zei Geertjan.
‘Ik ben geen geest, ik ben Geertjan! Ik ben een hacker!’
Gerda begon nog harder te lachen.
‘Waarom lach je?’ vroeg het gezicht op de TV.
‘Ruud, de TV heeft de Matrix vanzelf aangezet geloof ik, die rare film waar je zo van houdt.’
Ze trok het snoer van de TV los.
‘Mallotig ding.’
Gerda poetste haar tanden, liep naar de donkere slaapkamer en ging in bed liggen naast Ruud, die in slaap was gevallen en een nachtmerrie had over kevers die auto konden rijden en hem kwamen ophalen om naar een verjaardagsfeest van zijn stiefneefjes te gaan. God, wat had hij een hekel aan zijn stiefneefjes. De mollige borsten van zijn vrouw die tegen zijn rug drukten deden hem iets kalmeren.
Geertjan was blij met zijn geld, maar voelde zich vernederd en gekleineerd. Hij wilde per sé dat klotewijf eronder krijgen, op wat voor manier dan ook. Hij belde zijn zwager.
‘Kees, ik heb je hulp weer nodig.’
‘Wel verdomme Geertjan, nou bel je me alweer wakker, wat is het, rotjong? Het is twee uur ’s nachts als je dat soms niet doorhad, ik heb eindelijk één minuut slaap, die ik nodig heb om morgen weer kaas te kneden. Bel jij opeens, net nadat je zus klaagde dat je haar alweer met de webcam zat te begluren, jij gluiperige viezerik. Weet je wat, Geertjan, ga jij lekker videospelletjes spelen met die vettige bril van je. En dat ding wat aan je kin hangt wat je een baard noemt, maar eerder lijkt op een overleden rat met haaruitval en schurft. Je bent vast wakker vanwege je game verslaving, dat is het he? Ik ga lekker helemaal niks voor je doen Geertjan, ga maar lekker zelf je rotklus opklaren.’
Kees hing op.
Geertjan hield zijn hoofd tussen zijn handen. Wat kon hij in godsnaam doen?
Het was ochtend. Gerda werd wakker.
‘Ruud, ga jij eens lekker een ontbijt op bed voor me maken. Verse jus d’orange graag, twee verse croissants met één chocoladecroissant, aardbijen met slagroom, een beetje yoghurt, twee flesjes Yakult, een roggebroodje met spek en een zachtgekookt eitje’ zei ze slaapdronken.
‘Ruud?’
Geen Ruud. De klerenkast stond open, alles was overhoop gehaald. Gerda begon in paniek het huis door te lopen. Er misten twee koffers en alles van Ruud was weg. Er lag alleen een briefje, waarop stond: ‘kijk eens naar je computer, imbeciel’.
Haar laptop was op een manier ontleed die alleen kon worden verklaard door iets wat van vijftig meter hoogte op beton terecht komt. Net toen het besef van wat er was gebeurd haar hoofd penetreerde, stopte er een roestige pickup truck voor haar deur.
Achterin de laadbak lag een jonge man, vastgebonden en wild spartelend. Sterke bebaarde mannen met teveel tattoos braken met één zwaai van een kleine metalen stormram de deur open en begonnen alles in het huis te stelen. Wat ze niet stalen, verwoestten ze. Gerda werd ook vastgebonden en op de grond gegooid. Nadat de zware jongens klaar waren kreeg Gerda nog een klap en werd de jongen het huis in geduwd, naast Gerda. Ze herkende hem meteen: vettige huid met puisten, brilletje, week figuur, vlassig baardje. Het was de geest van gisteravond.
‘Geest? Wat doe je hier?’
Geertjan huilde. Er kwam bloed uit zijn mond. Zo lagen ze daar, temidden van een puinhoop. Alle smart apparaten waren weg. Het enige waar Gerda aan kon denken was dat haar Ruud geen ontbijt voor haar kon maken, en dat verpestte haar dag.
Twee dagen later. Ruud zat met zijn zonnebril op een terras aan de Spaanse kust. Hij staarde wat naar billen, at reuzengarnalen en besloot vervolgens maar eens een kijkje naar het nieuws te wagen.
‘Hoe zou het in dat kloteland zijn?’ mompelde hij. Een paar andere Nederlanders keken naar hem om.
‘Welk land?’
‘Nederland natuurlijk’ brieste Ruud met gespannen kaken en kloppende aders in zijn nek en slaap.
De Nederlanders keerden zich wijselijk af en vervolgden het eten van hun patat met ‘mayonesa’.
Ruud opende zijn nieuws app van de Telegraaf, hij las altijd Telegraaf namelijk, en las hoe een vrouw, die net verlaten was door haar echtgenoot, beroofd en mishandeld was samen met een hacker. De hacker had diezelfde roof in gang gezet, maar was zelf een van de slachtoffers geworden van de bende die hij ingeschakeld had, namelijk de ‘Baardige Assepoesters’. ‘De gevaren van het Dark Web’ stond er als titel boven, in typische Telegraaf-letters.
Ruud glimlachte breed en hief zijn glas.
‘Op mijn ex, Gerda, de Keesworstdanser!’
Hij had zich nooit gelukkiger gevoeld.
