Jan Beukersloot probeert zijn oog te openen, maar voelt hoe de op elkaar plakkende wimpers hem ervan weerhouden het daglicht te aanschouwen. Hoelang hij geslapen heeft, weet hij niet. Twee, drie dagen, misschien wel een week? Wat maakt het ook uit. Voor Jan Beukersloot is het elke dag vakantie. Hij verblijft permanent in een hotelkamer met zeezicht van een ooit glorieus, maar inmiddels verlaten hotel aan de kust.